Cordoba, Mendoza, Salta, Bolivia!
Door: fleurvandenelzen
Blijf op de hoogte en volg Fleur
20 Maart 2012 | Bolivia, Tupiza
Hallo allemaal!
Hier weer een nieuw verslagje van mijn reis.
In Cordoba hebben we na mijn laatste verslag niet meer veel uitgevoerd. Die zaterdag avond (3 maart) zijn we uit geweest op zijn Argentijns, dat wil zeggen dat je om 3 uur ´s nachts pas weggaat en pas om 9 uur ´s ochtends weer thuis komt. Daardoor waren we de zondag niet echt in staat om veel uit te voeren en bovendien is er in Cordoba ook niet zo veel te doen verder.
Maandag ging ik met Layla en Lara met de bus naar Bariloche. Die plaats ligt een stuk zuidelijker dan Cordoba. Eigenlijk niet echt de goede richting voor mij, want ik moet naar het noorden, omdat ik richting Cuzco moet reizen, omdat ik daar in april mijn vrijwilligerswerk ga doen. Maar Bariloche leek me een erg mooie plaats voor zover ik in de Footprint kon lezen en het leek me ook gezellig om nog een paar dagen met Layla en Lara te reizen, dus heb ik dezelfde bus als zij geboekt. Dat was een erg goede keus! Op het eind van de busrit zagen we al ontzettend mooie bergen en meren voorbij komen. Toen we aankwamen bij ons gezellig hostel bleek dat we vanuit ons slaapkamerraam een geweldig uitzicht hadden op het meer waaraan het hostel lag en de bergen daaromheen. Woensdag hebben we fietsen gehuurd en een flink stuk door de bergen omhoog en omlaag gefiets. Onderweg waren er spectaculaire uitkijkpunten. Woensdag avond gingen we uiteten bij wat het lekkerste parilla (soort grill) restaurant van Bariloche moest zijn, omdat Layla jarig was. Ik ben natuurlijk niet in alle andere restaurants in Bariloche geweest, maar ik geloof best dat deze het lekkerst was, echt overheerlijk vlees en een flinke portie; zelfs na alle inspanning van die dag kon ik het niet op! Donderdag hebben we een auto gehuurd en de 7 meren route gereden. Ook al geweldig om te zien allemaal. Onderweg was er nog een mooi strandje waar we zijn gestopt en even hebben gezwommen. Op een gegeven moment zagen we ergens een aparte vogel zitten, zie foto. Deze bleek helemaal niet schuw en durfde na een tijdje aarzelen zelfs een stukje koek uit de hand van Layla te pikken (vind ik eigenlijk dapperder van Layla dan van die vogel haha). Donderdag avond zijn we in Bariloche uit geweest, na een gezellig biertje en spelletje in het café van het hostel.
De volgende dag heb ik de bus gepakt naar Mendoza, richting het noorden, en Layla en Lara naar Puerto Madryn, verder naar het zuiden. Zaterdag ochtend kwam ik ´only the lonely´ in Mendoza aan. Had een groot hostel uitgezocht, omdat ik dacht dat ik dan veel vrienden zou kunnen maken. Maar toen ik ´s ochtends aankwam en gedouched had waren alle gemeenschappelijke ruimtes leeg.. Jammer. Ben naar het nabijgelegen park gegaan en heb wat gelezen. Toen ik ´s middags terug kwam was mijn kamergenootje net aangekomen. Ze is Argentijnse, heet Julieta en is 31 jaar oud. We hebben even gekletst (in het Spaans! Soms sta ik er echt versteld van hoe goed dat gaat) en toen afgesproken die avond samen te koken. Dat was erg lekker en gezellig, en aansluitend was er in het hostel een soort happy hour (wat happy ‘de hele avond’ bleek te zijn) van cocktails: El trago loco. Met mn neus in de boter zal ik maar zeggen ;) Daar heb ik een Nederlands meisje en twee Argentijnse jongens ontmoet die wel zin hadden om te stappen. Dus zijn we met zn vieren naar de ´uitgaansstraat´ van Mendoza gegaan.
Lekker gedanst en gelukkig niet te laat vertrokken dit keer. De volgende dag, zondag, ging ik namelijk met Julieta fietsen huren en fietsen in het grote park in Mendoza, Parque San Martin. Het was zo groot dat er gewoon auto wegen in lagen. Helaas ging Julieta´s band lek, toen we net aan het eind van het park waren. Daarom moesten we helemaal terug lopen naar de fietsenverhuur. Beetje jammer, maar we hebben wel gezellig gekletst. Die middag ging ik de excursie ´horseriding sunset´ doen. Was erg leuk. Hoog in de bergen hebben we een mooie route gereden met de paarden, wil ik best nog eens doen. Daarna was er ook nog een BBQ. Daar zijn ze hier in Argentinie erg goed in, dus het was weer super lekker.
De volgende dag heb ik een excursie geboekt waarbij we naar allerlei mooie bergen gingen kijken, met als hoogtepunt de Aconcagua, de hoogste berg van Argentinië. Toen we daaromheen gingen lopen voelde je goed dat je erg hoog zat, ongeveer 3000 meter, iedereen was na een stukje omhoog lopen steeds al buiten adem. Het schijnt dat slechts 10% van de mensen die de Aconcagua gaat beklimmen het haalt, en je doet er ongeveer 16 dagen over, omdat je steeds moet acclimatiseren door de hoogte. Op de excursie was er een gezellige groep Fransen mee, waar ik aan het eind van de dag nog even mee ben wezen shoppen in Mendoza. Op mijn laatste dag in Mendoza had ik eigenlijk een wijntour moeten doen, waarbij je dan verschillende bodega’s (wijngaarden) bezoekt. Mendoza is namelijk dé wijnstreek van Zuid-Amerika. Maar die tour heb ik dus niet gedaan, want ik wilde liever raften, en in de buurt van Salta waar ik van plan was heen te gaan, kon je ook nog wijntours doen. Dinsdag dus gaan raften. De rivier was best wild op sommige plekken, dus was een geslaagd tochtje. Nog een paar leuke mensen ontmoet en voordat we de bus terug weer in gingen nog gedanst bij het zwembad en touwtje gesprongen met een snoer :P
Die avond ging ik met de bus naar Salta. Daar had ik afgesproken met Ollie, een meisje dat ik in BA heb ontmoet op de talenschool. Toen ik na een vrij relaxte busrit (ik had weer het geluk dat er niemand naast me zat ‘s nachts, dus kon ik mooi op twee stoelen slapen) kwam ik woensdag middag aan in Salta in het hostel dat we hadden uitgezocht. In zowel de Lonely Planet als mijn Footprint, plus op internet werd het hostel aangeraden, maar het was drie keer niks. Veel dingen waren kapot, de badkamer zag er echt té goor uit en we kregen geen schone lakens, terwijl de matrassen muf roken en er smoezelig uitzagen.. Lang leve mijn lakenzak. Er zaten ook maar een paar andere mensen in het hostel. Die waren dan wel allemaal super gezellig gelukkig. ‘s Avonds hebben we samen gekookt en zijn we gaan stappen in Salta, prima avondje wederom! De volgende ochtend besloten Ollie en ik naar een ander hostel te gaan. Daar konden we nog aanschuiven voor het ontbijt ook ;)
Donderdag zijn we op zoek gegaan naar agencies die excursies aanboden. We wilden met een tour naar Cafayate, een plaats onder Salta, waar we bodega’s (wijngaarden) konden bezoeken. Dat hebben we vrijdag meteen gedaan. Onderweg weer erg mooie bergen gezien en de bodega’s waren ook leuk, omdat ze dan helemaal gaan uitleggen hoe die wijn gemaakt wordt. Er was ook nog een wijnmuseum dat erg goedkoop was en zeer de moeite waard. Helaas was onze gids wel in het Spaans. We hadden eigenlijk een tocht met Engelse gids geboekt, maar donderdag avond belde de agency naar het hostel dat er ineens geen Engelse gids beschikbaar was, beetje belachelijk vonden wij. Maar aan de andere kant had het ook wel iets, die Spaanse gids, en hij deed wel zijn best om ons te laten verstaan wat hij zei, door langzaam te praten, en dat lukt nog aardig ook. Vrijdag avond in het hostel gegeten en weer leuke mensen ontmoet.
Zaterdag ochtend alweer om 7 uur op voor de volgende excursie. We gingen met een jeep, Engelse gids en twee gezellig gestoorde Nederlandse meiden naar Purmamarca, een plaatsje boven Salta. Onderweg weer mooie bergen gezien (klinkt een beetje saai waarschijnlijk, al die ‘mooie bergen’, maar ze waren echt allemaal heel mooi haha, zie foto’s). Eerst bezochten we een erg klein dorpje: San Antonio de Los Cobres. Het zag er allemaal erg armoedig uit en dat was het ook volgens de gids. Er waren ook veel problemen werd ons verteld; incest was aan de orde van de dag en vrouwen van 50 kregen vaak nog kinderen, omdat er geen (kennis over) anticonceptie was. Vandaar dat twee van de vijf scholen voor gehandicapte kinderen waren. Ook was het water vervuild met iets dat met koperwinning te maken had. Best heavy, hiervoor was ik alleen nog maar in grote steden geweest. Al voordat we het dorp echt in reden kwamen er allemaal mensen, veelal kinderen, naar ons toe om dingen te verkopen die ze hadden gemaakt. Ook kwamen er een paar kinderen naar me toe die het dorpslied voor ons wilde zingen. Ik gaf ze 5 peso, ongeveer 1 euro. Voor hen is dat best veel. We voelden ons echt stomme rijke toeristen… Later op de dag hebben we nog de Salinas Grandes bezocht. Dat is een groot zoutmeer in Argentinie. In Bolivia ligt een nog veel groter zoutmeer bij Uyuni. Toen we in Purmamarca aankwamen hebben we een hostel gezocht waar we de nacht door zouden brengen. Het werd een twee-persoonskamer met eigen badkamer, lekker luxe, maar iets anders was er niet, want Purmamarca was een vrij klein plaatsje. Ik was ondertussen erg verkouden geworden, geen flauw idee hoe dat nu weer mogelijk is met iedere dag 35 graden. Heb ook niet zo veel in de airco gezeten voor zover ik weet, maargoed. Verkoudheid is inmiddels weer bijna over ;) Dat is ook wel erg fijn, want op grote hoogte is er een andere luchtdruk en dat kon ik al goed voelen, soms echt even steken in mn hoofd. Die avond hebben we heerlijk gegeten in een traditioneel restaurantje. We kwamen er al om 8 uur aan, maar de keuken ging pas om 9 uur open, de Argentijnen eten lekker laat! Ik had een gestoofd stuk lam en Ollie een soort biefstuk van lama, erg lekker allebei. Er speelde ook nog een muzikant op zijn gitaar, dat maakte de sfeer helemaal af! Moe en helemaal voldaan ons bed in gedoken.
De volgende dag werden we rond 10 uur weer opgehaald door de excursie om verder naar het noorden te gaan. Na het punt waar de steenbokskeerkring doorheen loopt kwamen we rond de middag aan in Humahuaca. Daar hebben we weer een hostel gezocht, dit keer was er gelukkig wifi! Daardoor konden we goed opzoeken op de laptop van Ollie hoe we het beste de grens met Bolivia over konden reizen. Dat waren we de volgende dag namelijk van plan. We hadden ons goed ingelezen, maar in Zuid-Amerika weet je het maar nooit, en we hadden ook wel wat spookverhalen gelezen op blogs van mega lange rijen bij de grens en ontzettend grondige bagage controles. Gelukkig ging het bij ons super gesmeerd. Met de bus van Humahuaca naar Quiaca aan de grens, taxi naar de grens, de grens over gewandeld, alleen even een stempeltje in ons paspoort, aangekomen in Villazón in Bolivia, daar vertrok meteen een bus naar Tupiza, die gelukkig gewoon in 2.5 uur aankwam zoals verwacht. Echt fijn dat het allemaal lekker vlot ging. Rond 14 uur waren we in ons hostel.
In Tupiza, waar ik nu ben, zijn geen pinautomaten, je kunt alleen geld halen bij een bank met je creditcard. Daarom hebben we veel Argentijnse pesos meegenomen en ze in Villazon omgewisseld in Bolivianos. Gister hebben we ons geinformeerd over de excursie over het zoutmeer bij Uyuni. Die 4-daagse tocht gaan we morgen maken. Gister hebben we even een rustdag ingelast, omdat we de afgelopen dagen zoveel hebben gereisd en excursies hebben gedaan. Ook hebben we lekker onze was laten doen, heerlijk dat alles weer schoon is nu :) Gisteravond hebben we gegeten met een stel Israliers, die gaan na hun dienstplicht bijna allemaal op reis vertelden ze, dus je vindt ze overal haha. Na een gezellige avond lekker ons heerlijke bed ingedoken. Vanmorgen uitgeslapen en een verukkelijk American breakfast genoten in het hostel (echt een verademing om een keer wat anders te krijgen dan dulce de leche = mierzoete caramelpasta die ze in Argentinie OVERAL op, tussen en doorheen doen). Daarna wat boodschappen gedaan voor de tocht van morgen en geld gehaald bij de bank, ging allemaal prima gelukkig. Nu zit ik in een internetcafé dit stukje te typen. Straks weer lekker uit eten denk ik. Bolivia is echt een ontzettend goedkoop land. Gister zijn we voor 7 euro met zijn tweeën uit eten geweest. Meevaller! Ik heb enorm veel zin in de tocht over de zoutvlaktes, het moet echt ontzettend mooi en gezellig worden. Zodra het kan zet ik er weer een stukje over op mijn site, maar voorlopig hebben jullie aan deze drie kantjes wel genoeg denk ik :P
Tot schrijfs!!
Hier weer een nieuw verslagje van mijn reis.
In Cordoba hebben we na mijn laatste verslag niet meer veel uitgevoerd. Die zaterdag avond (3 maart) zijn we uit geweest op zijn Argentijns, dat wil zeggen dat je om 3 uur ´s nachts pas weggaat en pas om 9 uur ´s ochtends weer thuis komt. Daardoor waren we de zondag niet echt in staat om veel uit te voeren en bovendien is er in Cordoba ook niet zo veel te doen verder.
Maandag ging ik met Layla en Lara met de bus naar Bariloche. Die plaats ligt een stuk zuidelijker dan Cordoba. Eigenlijk niet echt de goede richting voor mij, want ik moet naar het noorden, omdat ik richting Cuzco moet reizen, omdat ik daar in april mijn vrijwilligerswerk ga doen. Maar Bariloche leek me een erg mooie plaats voor zover ik in de Footprint kon lezen en het leek me ook gezellig om nog een paar dagen met Layla en Lara te reizen, dus heb ik dezelfde bus als zij geboekt. Dat was een erg goede keus! Op het eind van de busrit zagen we al ontzettend mooie bergen en meren voorbij komen. Toen we aankwamen bij ons gezellig hostel bleek dat we vanuit ons slaapkamerraam een geweldig uitzicht hadden op het meer waaraan het hostel lag en de bergen daaromheen. Woensdag hebben we fietsen gehuurd en een flink stuk door de bergen omhoog en omlaag gefiets. Onderweg waren er spectaculaire uitkijkpunten. Woensdag avond gingen we uiteten bij wat het lekkerste parilla (soort grill) restaurant van Bariloche moest zijn, omdat Layla jarig was. Ik ben natuurlijk niet in alle andere restaurants in Bariloche geweest, maar ik geloof best dat deze het lekkerst was, echt overheerlijk vlees en een flinke portie; zelfs na alle inspanning van die dag kon ik het niet op! Donderdag hebben we een auto gehuurd en de 7 meren route gereden. Ook al geweldig om te zien allemaal. Onderweg was er nog een mooi strandje waar we zijn gestopt en even hebben gezwommen. Op een gegeven moment zagen we ergens een aparte vogel zitten, zie foto. Deze bleek helemaal niet schuw en durfde na een tijdje aarzelen zelfs een stukje koek uit de hand van Layla te pikken (vind ik eigenlijk dapperder van Layla dan van die vogel haha). Donderdag avond zijn we in Bariloche uit geweest, na een gezellig biertje en spelletje in het café van het hostel.
De volgende dag heb ik de bus gepakt naar Mendoza, richting het noorden, en Layla en Lara naar Puerto Madryn, verder naar het zuiden. Zaterdag ochtend kwam ik ´only the lonely´ in Mendoza aan. Had een groot hostel uitgezocht, omdat ik dacht dat ik dan veel vrienden zou kunnen maken. Maar toen ik ´s ochtends aankwam en gedouched had waren alle gemeenschappelijke ruimtes leeg.. Jammer. Ben naar het nabijgelegen park gegaan en heb wat gelezen. Toen ik ´s middags terug kwam was mijn kamergenootje net aangekomen. Ze is Argentijnse, heet Julieta en is 31 jaar oud. We hebben even gekletst (in het Spaans! Soms sta ik er echt versteld van hoe goed dat gaat) en toen afgesproken die avond samen te koken. Dat was erg lekker en gezellig, en aansluitend was er in het hostel een soort happy hour (wat happy ‘de hele avond’ bleek te zijn) van cocktails: El trago loco. Met mn neus in de boter zal ik maar zeggen ;) Daar heb ik een Nederlands meisje en twee Argentijnse jongens ontmoet die wel zin hadden om te stappen. Dus zijn we met zn vieren naar de ´uitgaansstraat´ van Mendoza gegaan.
Lekker gedanst en gelukkig niet te laat vertrokken dit keer. De volgende dag, zondag, ging ik namelijk met Julieta fietsen huren en fietsen in het grote park in Mendoza, Parque San Martin. Het was zo groot dat er gewoon auto wegen in lagen. Helaas ging Julieta´s band lek, toen we net aan het eind van het park waren. Daarom moesten we helemaal terug lopen naar de fietsenverhuur. Beetje jammer, maar we hebben wel gezellig gekletst. Die middag ging ik de excursie ´horseriding sunset´ doen. Was erg leuk. Hoog in de bergen hebben we een mooie route gereden met de paarden, wil ik best nog eens doen. Daarna was er ook nog een BBQ. Daar zijn ze hier in Argentinie erg goed in, dus het was weer super lekker.
De volgende dag heb ik een excursie geboekt waarbij we naar allerlei mooie bergen gingen kijken, met als hoogtepunt de Aconcagua, de hoogste berg van Argentinië. Toen we daaromheen gingen lopen voelde je goed dat je erg hoog zat, ongeveer 3000 meter, iedereen was na een stukje omhoog lopen steeds al buiten adem. Het schijnt dat slechts 10% van de mensen die de Aconcagua gaat beklimmen het haalt, en je doet er ongeveer 16 dagen over, omdat je steeds moet acclimatiseren door de hoogte. Op de excursie was er een gezellige groep Fransen mee, waar ik aan het eind van de dag nog even mee ben wezen shoppen in Mendoza. Op mijn laatste dag in Mendoza had ik eigenlijk een wijntour moeten doen, waarbij je dan verschillende bodega’s (wijngaarden) bezoekt. Mendoza is namelijk dé wijnstreek van Zuid-Amerika. Maar die tour heb ik dus niet gedaan, want ik wilde liever raften, en in de buurt van Salta waar ik van plan was heen te gaan, kon je ook nog wijntours doen. Dinsdag dus gaan raften. De rivier was best wild op sommige plekken, dus was een geslaagd tochtje. Nog een paar leuke mensen ontmoet en voordat we de bus terug weer in gingen nog gedanst bij het zwembad en touwtje gesprongen met een snoer :P
Die avond ging ik met de bus naar Salta. Daar had ik afgesproken met Ollie, een meisje dat ik in BA heb ontmoet op de talenschool. Toen ik na een vrij relaxte busrit (ik had weer het geluk dat er niemand naast me zat ‘s nachts, dus kon ik mooi op twee stoelen slapen) kwam ik woensdag middag aan in Salta in het hostel dat we hadden uitgezocht. In zowel de Lonely Planet als mijn Footprint, plus op internet werd het hostel aangeraden, maar het was drie keer niks. Veel dingen waren kapot, de badkamer zag er echt té goor uit en we kregen geen schone lakens, terwijl de matrassen muf roken en er smoezelig uitzagen.. Lang leve mijn lakenzak. Er zaten ook maar een paar andere mensen in het hostel. Die waren dan wel allemaal super gezellig gelukkig. ‘s Avonds hebben we samen gekookt en zijn we gaan stappen in Salta, prima avondje wederom! De volgende ochtend besloten Ollie en ik naar een ander hostel te gaan. Daar konden we nog aanschuiven voor het ontbijt ook ;)
Donderdag zijn we op zoek gegaan naar agencies die excursies aanboden. We wilden met een tour naar Cafayate, een plaats onder Salta, waar we bodega’s (wijngaarden) konden bezoeken. Dat hebben we vrijdag meteen gedaan. Onderweg weer erg mooie bergen gezien en de bodega’s waren ook leuk, omdat ze dan helemaal gaan uitleggen hoe die wijn gemaakt wordt. Er was ook nog een wijnmuseum dat erg goedkoop was en zeer de moeite waard. Helaas was onze gids wel in het Spaans. We hadden eigenlijk een tocht met Engelse gids geboekt, maar donderdag avond belde de agency naar het hostel dat er ineens geen Engelse gids beschikbaar was, beetje belachelijk vonden wij. Maar aan de andere kant had het ook wel iets, die Spaanse gids, en hij deed wel zijn best om ons te laten verstaan wat hij zei, door langzaam te praten, en dat lukt nog aardig ook. Vrijdag avond in het hostel gegeten en weer leuke mensen ontmoet.
Zaterdag ochtend alweer om 7 uur op voor de volgende excursie. We gingen met een jeep, Engelse gids en twee gezellig gestoorde Nederlandse meiden naar Purmamarca, een plaatsje boven Salta. Onderweg weer mooie bergen gezien (klinkt een beetje saai waarschijnlijk, al die ‘mooie bergen’, maar ze waren echt allemaal heel mooi haha, zie foto’s). Eerst bezochten we een erg klein dorpje: San Antonio de Los Cobres. Het zag er allemaal erg armoedig uit en dat was het ook volgens de gids. Er waren ook veel problemen werd ons verteld; incest was aan de orde van de dag en vrouwen van 50 kregen vaak nog kinderen, omdat er geen (kennis over) anticonceptie was. Vandaar dat twee van de vijf scholen voor gehandicapte kinderen waren. Ook was het water vervuild met iets dat met koperwinning te maken had. Best heavy, hiervoor was ik alleen nog maar in grote steden geweest. Al voordat we het dorp echt in reden kwamen er allemaal mensen, veelal kinderen, naar ons toe om dingen te verkopen die ze hadden gemaakt. Ook kwamen er een paar kinderen naar me toe die het dorpslied voor ons wilde zingen. Ik gaf ze 5 peso, ongeveer 1 euro. Voor hen is dat best veel. We voelden ons echt stomme rijke toeristen… Later op de dag hebben we nog de Salinas Grandes bezocht. Dat is een groot zoutmeer in Argentinie. In Bolivia ligt een nog veel groter zoutmeer bij Uyuni. Toen we in Purmamarca aankwamen hebben we een hostel gezocht waar we de nacht door zouden brengen. Het werd een twee-persoonskamer met eigen badkamer, lekker luxe, maar iets anders was er niet, want Purmamarca was een vrij klein plaatsje. Ik was ondertussen erg verkouden geworden, geen flauw idee hoe dat nu weer mogelijk is met iedere dag 35 graden. Heb ook niet zo veel in de airco gezeten voor zover ik weet, maargoed. Verkoudheid is inmiddels weer bijna over ;) Dat is ook wel erg fijn, want op grote hoogte is er een andere luchtdruk en dat kon ik al goed voelen, soms echt even steken in mn hoofd. Die avond hebben we heerlijk gegeten in een traditioneel restaurantje. We kwamen er al om 8 uur aan, maar de keuken ging pas om 9 uur open, de Argentijnen eten lekker laat! Ik had een gestoofd stuk lam en Ollie een soort biefstuk van lama, erg lekker allebei. Er speelde ook nog een muzikant op zijn gitaar, dat maakte de sfeer helemaal af! Moe en helemaal voldaan ons bed in gedoken.
De volgende dag werden we rond 10 uur weer opgehaald door de excursie om verder naar het noorden te gaan. Na het punt waar de steenbokskeerkring doorheen loopt kwamen we rond de middag aan in Humahuaca. Daar hebben we weer een hostel gezocht, dit keer was er gelukkig wifi! Daardoor konden we goed opzoeken op de laptop van Ollie hoe we het beste de grens met Bolivia over konden reizen. Dat waren we de volgende dag namelijk van plan. We hadden ons goed ingelezen, maar in Zuid-Amerika weet je het maar nooit, en we hadden ook wel wat spookverhalen gelezen op blogs van mega lange rijen bij de grens en ontzettend grondige bagage controles. Gelukkig ging het bij ons super gesmeerd. Met de bus van Humahuaca naar Quiaca aan de grens, taxi naar de grens, de grens over gewandeld, alleen even een stempeltje in ons paspoort, aangekomen in Villazón in Bolivia, daar vertrok meteen een bus naar Tupiza, die gelukkig gewoon in 2.5 uur aankwam zoals verwacht. Echt fijn dat het allemaal lekker vlot ging. Rond 14 uur waren we in ons hostel.
In Tupiza, waar ik nu ben, zijn geen pinautomaten, je kunt alleen geld halen bij een bank met je creditcard. Daarom hebben we veel Argentijnse pesos meegenomen en ze in Villazon omgewisseld in Bolivianos. Gister hebben we ons geinformeerd over de excursie over het zoutmeer bij Uyuni. Die 4-daagse tocht gaan we morgen maken. Gister hebben we even een rustdag ingelast, omdat we de afgelopen dagen zoveel hebben gereisd en excursies hebben gedaan. Ook hebben we lekker onze was laten doen, heerlijk dat alles weer schoon is nu :) Gisteravond hebben we gegeten met een stel Israliers, die gaan na hun dienstplicht bijna allemaal op reis vertelden ze, dus je vindt ze overal haha. Na een gezellige avond lekker ons heerlijke bed ingedoken. Vanmorgen uitgeslapen en een verukkelijk American breakfast genoten in het hostel (echt een verademing om een keer wat anders te krijgen dan dulce de leche = mierzoete caramelpasta die ze in Argentinie OVERAL op, tussen en doorheen doen). Daarna wat boodschappen gedaan voor de tocht van morgen en geld gehaald bij de bank, ging allemaal prima gelukkig. Nu zit ik in een internetcafé dit stukje te typen. Straks weer lekker uit eten denk ik. Bolivia is echt een ontzettend goedkoop land. Gister zijn we voor 7 euro met zijn tweeën uit eten geweest. Meevaller! Ik heb enorm veel zin in de tocht over de zoutvlaktes, het moet echt ontzettend mooi en gezellig worden. Zodra het kan zet ik er weer een stukje over op mijn site, maar voorlopig hebben jullie aan deze drie kantjes wel genoeg denk ik :P
Tot schrijfs!!
-
20 Maart 2012 - 20:15
Ilse:
Yesss weer een stuk fleur! Dat werd tijd ;) meid, wat maak je toch mooie dingen mee! Geniet van je tijd in Bolivia! Ps. 7 euro uit eten.. Denk dat een patatje op Pinkpop ook 7 euro kost haha kwaliteit mss iets minder :p -
20 Maart 2012 - 20:34
Frank:
Sluit me aan bij de woorden van Ilse "werd inderdaad tijd voor een update". Maar wel een mooi stuk en leuk om te lezen dat je lekker druk bent geweest met reizen. Al die bergen lijken me zeker niet saai en iedere dag uit eten is ook niet echt een straf. Veel plezier in Bolivia en met de zoutmerentocht en alvast goede reis naar Cuzco. Groeten aan Ollie. xxx papa -
20 Maart 2012 - 22:03
Angelique:
Meisie! Klinkt weer heerlijk. Ook veel op stap geweest lees ik, hartstikke leuk. Is het lekkere 'billen schud' muziek? hahha!
Nou succes en GENIET. liefs
-
21 Maart 2012 - 09:07
Maud:
Fleurrr! Yes! Ik kreeg ook een mailtje dit keer! :D Wat heerlijk wat je allemaal doet! Prachtige foto's ook!!!! Toch ben ik blij als je weer terug bent hoor! ;) Kus!! -
21 Maart 2012 - 10:50
Danielle.:
Oehh.. was al benieuwd naar je nieuwe stuk! Zoo wat ben jij stoer zeg, avonturier! Het klinkt echt prachtig allemaal en de foto's bewijzen dat ook nog eens! Nou geniet er nog maar lekker van! Je bent nu vast aan het genieten van de volgende 4-daagse excursie! liefs -
21 Maart 2012 - 14:24
Rowan:
Ik vond het weer enig om te lezen Fleur! :d -
22 Maart 2012 - 04:55
Leon En Natasja:
Hee Fleur!
Goede verhalen weer. Wil je al langer blijven?? Tipje voor evt la Paz: hotel Gloria (veg lunch buffet muy rico!) En Huayna Potosi beklimmen!
Oh, en als je thuis bent ga je hem missen hoor! Die Dulce de leche....
Goza de la gente de Bolivia y hasta pronto! -
23 Maart 2012 - 00:00
Oma Heesch:
Mooie foto:s Fleur ,en wat maak je toch leuke dingen mee Nog veel plezier verder Oma heesch -
23 Maart 2012 - 15:31
Wilco:
Hola Fleur,
Jonge jonge,.... mooi man wat je allemaal ziet en meemaakt zeg.
Ik zit nu bij Oma Heesch. D'r laptop deed het niet meer dus die moest ff gefikst worden. Nou,.. als ik hem aan de praat krijg begrijp je wel dat er eigenlijk niks mee was haha.
En este momento son las quatro y veinte minutos y tengo hambre ( siempre:-).
voy a cocinar aroz con pollo,....y unas verduras por su puesto! que rico!
hace dos semanas he comprado nuevas lentes pero nadie ha visto :-(
El tiempo aqui es muy bonito hoy y unos dias mas:-) que bonito el solito!!
Buena suerte en Boliovia
saludos, Wilco -
23 Maart 2012 - 16:15
Mother:
Fleur,
Het lukt ons nu niet om je te bellen in Bolivia zoals je al had voorspeld. Een spaanse stem zegt iets van:
luciento suz demadas aneciedo restinchidas ?? Geen idee.....
Laat maar zo gauw mogelijk iets weten via de mail want n regelmatig contactmomentje per telefoon was toch wel prettig. Doei en veel plezier! -
26 Maart 2012 - 20:48
Lisaa:
Heee Fleurtje,
eindelijk heb ik je verhaaltje kunnen lezen, mijn computer is TE sloom de laatste tijd.. vast niet zo sloom als het internet daar ;) maar echt super gave fotos zeg.. ik vind het nog steeds wonderbaarlijk dat je aan de andere kant van de wereld zit ongeveer.. enjoy!
xxx -
04 April 2012 - 15:27
Mother:
Fleurio,
Maak maar gauw een update nu je in Peru bent gearriveerd. Ik ben benieuwd naar je vrijwilligerswerk.
Ik bel je gauw weer.
XX Toedels XX -
04 April 2012 - 15:27
Mother:
Fleurio,
Maak maar gauw een update nu je in Peru bent gearriveerd. Ik ben benieuwd naar je vrijwilligerswerk.
Ik bel je gauw weer.
XX Toedels XX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
